Denken

Laatst toen ik in mijn auto op weg was naar een afspraak hoorde ik ene 'Beumer' op de radio. Deze meneer geeft in zijn eigen harde woorden het nieuws, dat Nederland op dat moment bezig houdt. Zo had hij het die keer over de zelfmoord van Antonie Kamerling en hij zei: 'Hoe ver moet je zijn, om te geloven dat de dood je meer te bieden heeft dan het leven dat je lijdt.' en ' Jouw diepste dal is voor sommige een enorme hoge berg waar vele jaloers op zouden zijn.'

Af en toe hou ik enorm veel van bepaalde teksten die me aan het denken zetten en soms haat ik het als dingen me aan het denken zetten. Zo is mijn favoriete boek tot nu toe: 'komt een vrouw bij de dokter.'Het zet zoveel mensen aan het denken. En het maakt zoveel emoties los. Ik had het boek cadeau gekregen van een vriend van me en ik zal hem daar altijd dankbaar voor zijn. Ik las toen de tijd niet zoveel en hoorde wel vaak de titel, maar ik had het idee dat het ging om een moppenboek. 'Ja nu ik dat terug lees, voel ik me wel heel achterlijk. Ik heb het boek gelezen, ik heb gelachen en ik heb gehuild, ik stond versteld en ik had begrip. Ik vond het prachtig.

Toen ik een uitnodiging kreeg om voor deze film te figureren, hoefde ik hier niet over na te denken. Tuurlijk wilde ik figureren voor de verfilming van mijn favoriete boek! ( in 2 scene's ben ik te zien, in totaal 20 sec haha, maar ik ben te zien in de film!!)

Momenteel ben ik bezig met het boek 'De gelukkige huisvrouw' wat een geweldig boek. Ik lig hardop helemaal in een deuk. Ik heb geen kinderen, ben dus nooit bevallen, heb nooit een kinderwens gehad en na dit boek, al helemaal niet. Ik heb het boek nog niet uit en hij zal waarschijnlijk goed eindigen, maar ik snap het, ik voel het! Zelfs de grappige momenten die terug komen in de tekst over de bevalling veranderen niks aan het horror moment.

Ik denk dat als je,als schrijver het punt bereikt hebt, waarbij je meerdere mensen enorm aan het denken zet, je het ultieme schrijversgevoel heb bereikt. En Kluun, Heleen van Royen en meneer Beumer hebben dit absoluut bij mij bereikt!

Geschreven door: onze anonieme columnist