Soms kijk je een film, waar je totaal niks mee hebt. En toch aan het eind van de film, heb je de gehele film met interesse bekeken. Kan je hem waarderen en ergens weet je dat die film heel veel gemeen hebt met de situaties waar jezelf momenteel in bevind. Zo een film heb ik laatst bekeken. Ik wilde er helemaal niet naar toe, ik hou totaal niet van dat soort films. 'Eat Pray Love' met Julia Roberts in de hoofdrol. Ik zou mijn situatie totaal niet zo aanpakken als dat zij dit heeft gedaan, maar het feit dat je soms 180 graden de andere kant op moet, dat kon ik waarderen. Het lef hebben, weg te gaan en voor jezelf te kiezen. Je moet het maar durven. Nou zit ik niet in dezelfde situatie als de
film, want ik ben super gelukkig met mijn vriend. Nee ik heb het met mijn werk.
Ik ga nu bijna 5 jaar bij 'het bedrijf' te hebben gewerkt, afscheid nemen. Ik heb mijn ontslag al ingediend. Het is een leeg gevoel wat het achterlaat. Heb ik na veel nadenken elke keer weer besloten te blijven. En ik niet van veel veranderingen houd. Heb ik na veel nadenken elke keer weer besloten te blijven. En nu was ik op het punt aangekomen, dat ik dit niet meer wilde. Ik was hier klaar. Ik heb genoten van mijn tijd bij 'het bedrijf' en als ik het opnieuw had mogen doen, had ik het zeker gedaan, maar het was tijd voor mij iets anders uit te gaan proberen en dit ga ik dus ook doen, beginnend in het nieuwe jaar.
Wat niet betekend dat het makkelijk is. Want ik ben nu al bang voor de leegte die het geeft en het gemis van iets wat eigenlijk toch al niet meer is. Want de leuke tijden zijn voorbij. De goede en mooie momenten die ik beleefd hebt, die zijn niet meer. En alsnog ben ik bang dat ik ze pas zal missen het moment dat ik de deur achter me dicht trek, omdat ik er op dat moment afstand van zal doen en ik dat op dit moment nog niet heb gedaan.
Deze baan, was iets wat ik al wilde, toen ik nog een klein meisje was. Ik heb mijn beroepskeuze nooit veranderd en was heel resoluut over wat ik later wilde worden. Ik ben het geworden, mijn gehele studie was ingesteld op mijn keuze. Ik wilde niet studeren en ik koos dan ook voor de dichtstbijzijnde school. Ik wilde zo snel mogelijk op de leeftijd zijn en solliciteren. De opleiding die ik uiteindelijk moest volgen om te worden wat ik wilde, was zwaar en ik heb moeten knokken om te slagen. Maar geslaagd ben ik en gelukkig was ik! Ik heb gedaan wat ik wilde doen en heb ervaren wat ik wilde ervaren. Ben geworden zoals ik wilde zijn. En zal dan nu toch weggaan, na 13 jaar dromen en 5 jaar doen wat ik wilde doen.
Dus we kiezen voor onszelf, iets wat in de film ook erg naar voren kwam. Zo zal iedereen dat op zijn eigen manier doen en niet iedereen zal voor één jaar naar het buitenland vertrekken, maar uiteindelijk, hoe klein, makkelijk, groot of moeilijk, de verandering en de beslissing zou kunnen zijn, iedereen doet het wel een keer. Een vriendschap, een relatie beëindigen of beginnen, nieuw werk,
een nieuwe woning of een gehele nieuwe start in een nieuwe stad, een studie, elke keuze die je maakt zal je toekomst beslissen.
En ik heb nu mijn eigen toekomst in handen, door de keuze zelf te maken weg te gaan en opnieuw te beginnen. Ik zal het missen, maar ik zal altijd terugdenken aan de mooie momenten.
Geschreven door: onze anonieme columnist
Geen opmerkingen:
Een reactie posten