Recensie: Voor ik doodga

RECENSIE - Hoe leuk is het voor een adolescente om een roman te lezen over een leeftijdsgenoot die binnen nu en een jaar doodgaat. Dit klinkt niet echt aantrekkelijk voor een achterflap. Of toch wel? Zou jij het boek willen lezen? De kwelling meemaken dat het meisje jou vertelt?

Het idee is simpel doch indrukwekkend. Een zestienjarig meisje beschrijven in haar laatste maanden voor haar dood. Hoe gaat een zestienjarig meisje hiermee om? Jenny Downham beschrijft het allemaal waarin je sympathie voor de patiënt moet krijgen, maar ik vind dat ze het beter anders had kunnen schrijven.

Tessa is het meisje waar het over gaat. Ze is een bijdehante –teveel als je het mij vraagt- meid, maar ze heeft kanker. Tessa maakt een lijstje met wensen. Dit zijn –natuurlijk- drugs, seks, autorijden en beroemd worden. Ze krijgt haar drugs via een buurjongen, waar ze later verliefd op wordt. Ze krijgt een minuut op de radio om beroemd te worden en heeft seks met een willekeurige jongen uit de discotheek. Haar beste vriendin Zoey ‘helpt’ haar met de lijst, alleen raakt Zoey zelf zwanger en probeert ze de zielige meid uit te hangen. Zoey zegt dat ze het al zwaar genoeg heeft en helpt Tessa niet zoals ze zou willen.

Als eerst het feit dat ze bijdehand is. Ik merk dit vaker in romans. De hoofdpersoon wordt verheerlijkt. Alsof de schrijfster de hoofdpersoon niet durft af te kraken. Tessa zet zich af tegen haar ouders, weet alles beter, zeurt, schreeuwt, gooit, rent en weet ik veel wat. “Maar ze heeft kanker…” Ja, ik weet dat ze ziek is en dat het daarom meer oké is dat ze dit gedrag vertoont. Ze heeft een goede reden. Toch irriteerde het mij mateloos toen ik het boek las. Ten tweede wil ik het hebben over de wensen van Tessa. Het hele boek draait er om, dus dit moeten indrukwekkende wensen zijn. Ik vind Downham haar ideeën alleen nogal afgezaagd. Ik snap ook dat de wens ‘een klaviertje vier plukken’, niet helemaal de bedoeling is en het helemaal niet aantrekkelijk zou maken. Toch vind ik drugs en seks wat afgezaagd.

Het verhaal staat goed op zichzelf. Ik vind het leuk dat Zoey eigen problemen heeft. Het is een goed bijverhaal en dit doet het boek goed en maakt het luchtiger. De ‘goede’ afloop met Tessa haar buurjongen vind ik jammer. Ook is de sfeerzetting is goed gedaan door Downham. Ze schrijft alles zo in detail dat je meeleeft en niet kan stoppen met lezen. Je moet weten hoe het met Tessa afloopt en of ze alles doet wat ze wil.

Ik raad het boek aan voor jullie, ik geloof dat merendeel het een interessant en goed boek gaat vinden. Als je niet zo kritisch bent als ik, zal je van het boek gaan houden net zoals dat je van Tessa gaat houden.

Geschreven door: Zora